.png)
Gister was mijn laatste verlofdag en die heb ik fijn kunnen afsluiten met mijn grote kleine liefdes. Ongelooflijk hoe snel de tijd is gegaan. Het voelt alsof Faas gister pas is geboren, maar ondertussen is hij al een bolle blije baby van ruim 6,5 kg. Ons zonnetje, de Faasbaas. Door broer altijd liefkozend Faassieee genoemd en altijd te vinden met een lach op zijn gezicht.
Het is een bitterzoet moment wanneer je weer wat meer tijd voor jezelf krijgt en iets minder mama hoeft te zijn de hele dag. Want mijn verlof was zo ongelooflijk fijn dat ik prima nog 6 maanden thuis had willen zijn met Faas. Het is zo'n makkelijk kindje en aangezien ik zelf deze keer niet zoveel hoefde te herstellen had ik gewoon alle tijd om te genieten van ons snuitje. Dus aangezien het ook bijna kerst is en de oma's altijd blij worden van foto's van de jongens, heb ik ze lekker op dekentje gelegd en wat plaatjes geschoten. Het licht was niet meer geweldig aan het einde van de dag, maar oh oh oh - wat hou ik van deze jongens.
